De traditie van de paño (pañuelo is Spaans voor zakdoek) stamt uit de jaren veertig, toen veel Mexicaanse gevangenen niet konden lezen en schrijven. Het versieren van zakdoeken was voor de Chicano-gevangen in Texas, Californië en New Mexico de enige manier om te communiceren met de buitenwereld. Nog steeds worden dit soort zakdoekjes vaak naar vrienden en familie gestuurd, in plaats van brieven. In sommige gevangenissen zijn de zakdoeken nog steeds een populair ruilmiddel.
De meeste doeken bevatten tatoeage-achtige afbeeldingen van schedels, clowns, lowriders en pin-ups. De thema's van de paños variëren van religieus tot pornografisch, en je vindt tussen de doodshoofden en tieten ook teddyberen en verliefde eenhoorns. Tot nu toe bleven de paños vaak bij familieleden of binnen de muren van de gevangenis bewaard. Kunstverzamelaar Reno Leplat-Torti raakte enorm geïnteresseerd in de zakdoeken en bouwde een band op met familieleden van gevangenen. In de tentoonstelling is de verzameling van Leplat-Torti te zien, bestaande uit meer dan driehonderd originele paños, die de families hem de afgelopen zeven jaar toestuurden.

Curated by Jimmy Pantera

FB Event: https://www.facebook.com/events/864392793634455/

radioreportage FM Brussel